alfinigi

Esperanto

Etymology

From al- +‎ fino +‎ -igi.

Pronunciation

• IPA^(key): [alfinˈiɡi]
• Rhymes: -iɡi
• Hyphenation: al‧fin‧i‧gi

Verb

alfinigi (present alfinigas, past alfinigis, future alfinigos, conditional alfinigus, volitive alfinigu)

1. to bring to a conclusion, complete
   • L. L. Zamenhof (translator), Ifigenio en Taǔrido (Iphigenia in Tauris) by Johann Wolfgang von Goethe, Act IV, Scene 2,^[1]

     Kion vi komencis,

     Vi povas ja facile alfinigi;

     What you began

     With ease you can complete;

Conjugation

Conjugation of alfinigi present past future singular plural singular plural singular plural tense alfinigas alfinigis alfinigos active participle alfiniganta alfinigantaj alfiniginta alfinigintaj alfinigonta alfinigontaj acc. alfinigantan alfinigantajn alfinigintan alfinigintajn alfinigontan alfinigontajn passive participle alfinigata alfinigataj alfinigita alfinigitaj alfinigota alfinigotaj acc. alfinigatan alfinigatajn alfinigitan alfinigitajn alfinigotan alfinigotajn nominal active participle alfiniganto alfinigantoj alfiniginto alfinigintoj alfinigonto alfinigontoj acc. alfiniganton alfinigantojn alfiniginton alfinigintojn alfinigonton alfinigontojn nominal passive participle alfinigato alfinigatoj alfinigito alfinigitoj alfinigoto alfinigotoj acc. alfinigaton alfinigatojn alfinigiton alfinigitojn alfinigoton alfinigotojn adverbial active participle alfinigante alfiniginte alfinigonte adverbial passive participle alfinigate alfinigite alfinigote infinitive alfinigi imperative alfinigu conditional alfinigus