almaryja
Old Polish edit
Etymology edit
Learned borrowing from Latin armārium.[1][2] First attested in c. 1500.[3]
Pronunciation edit
Noun edit
almaryja f
- ambry (wardrobe or chest)
- 1858 [c. 1408], “Wyroki sądów miejskich czyli ortyle [Urban court rulings i.e. "Ortyls"]”, in Wacław Aleksander Maciejowski, editor, Historia prawodawstw słowiańskich [History of Slavic lawmaking], volume 6, page 69:
- Ku... gyeradzye... szlusza czynyone szlotho y szrebro..., y lyszky, y almarie, y myednycze
- [Ku... gieradzie... słusza czynione złoto i śrebro..., i łyżki, i almaryje, i miednice]
Descendants edit
References edit
- ^ Mirosław Bańko, Lidia Wiśniakowska (2021) “almaria”, in Wielki słownik wyrazów obcych, →ISBN
- ^ Witold Doroszewski, editor (1958–1969), “almaryja”, in Słownik języka polskiego (in Polish), Warszawa: PWN
- ^ Ewa Deptuchowa, Mariusz Frodyma, Katarzyna Jasińska, Magdalena Klapper, Dorota Kołodziej, Mariusz Leńczuk, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, editors (2023), “(Almaria) Almaryja”, in Rozariusze z polskimi glosami. Internetowa baza danych [Dictionaries of Polish glosses, an Internet database] (in Polish), Kraków: Pracownia Języka Staropolskiego Instytut Języka Polskiego Polskiej Akademii Nauk
- B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “(almaria) almaryja”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN
Polish edit
Etymology edit
Inherited from Old Polish almaryja.
Pronunciation edit
- (Middle Polish) IPA(key): /alˈma.rɨ.jɒ/
Noun edit
almaryjå f
- Middle Polish form of almaria