anapestyczny

Polish

Etymology

From anapest +‎ -yczny. First attested in 1818.

Pronunciation

• IPA^(key): /a.na.pɛsˈtɨt͡ʂ.nɨ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɨt͡ʂnɨ
• Syllabification: a‧na‧pes‧tycz‧ny

Adjective

anapestyczny (not comparable, no derived adverb)

1. (relational, prosody) anapest; anapestic

Declension

Declension of anapestyczny (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	anapestyczny		anapestyczna	anapestyczne	anapestyczni	anapestyczne
genitive	anapestycznego		anapestycznej	anapestycznego	anapestycznych
dative	anapestycznemu		anapestycznej	anapestycznemu	anapestycznym
accusative	anapestycznego	anapestyczny	anapestyczną	anapestyczne	anapestycznych	anapestyczne
instrumental	anapestycznym		anapestyczną	anapestycznym	anapestycznymi
locative	anapestycznym		anapestycznej	anapestycznym	anapestycznych

Further reading

• anapestyczny in Polish dictionaries at PWN
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1900), “anapestyczny”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 1, Warsaw, page 35
• anapestyczny in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego