anemiczny

Polish

Etymology

From anemik +‎ -ny. First attested in 1848.

Pronunciation

• IPA^(key): /a.nɛˈmit͡ʂ.nɨ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -it͡ʂnɨ
• Syllabification: a‧ne‧micz‧ny

Adjective

anemiczny (comparative bardziej anemiczny, superlative najbardziej anemiczny, derived adverb anemicznie)

1. (relational, pathology) anemia; anemic
2. (by extension) anemic (weak, listless)

   Synonym: słaby

   anemiczne słońce ― weak sun

   anemiczne światło ― weak light

Declension

Declension of anemiczny (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	anemiczny		anemiczna	anemiczne	anemiczni	anemiczne
genitive	anemicznego		anemicznej	anemicznego	anemicznych
dative	anemicznemu		anemicznej	anemicznemu	anemicznym
accusative	anemicznego	anemiczny	anemiczną	anemiczne	anemicznych	anemiczne
instrumental	anemicznym		anemiczną	anemicznym	anemicznymi
locative	anemicznym		anemicznej	anemicznym	anemicznych

Derived terms

noun

• anemiczność

 

Related terms

nouns

• anemia
• anemia sierpowata
• anemiczka
• anemik
• anemizacja

 

Further reading

• anemiczny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• anemiczny in Polish dictionaries at PWN
• Aleksander Zdanowicz (1861) “anemiczny”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861‎^[2]
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1900), “anemiczny”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 1, Warsaw, page 36