antagonizm

Polish

Etymology

Borrowed from Greek ανταγωνισμός (antagonismós).

Pronunciation

• IPA^(key): /antaˈɡɔɲizm/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔɲizm
• Syllabification: an‧ta‧go‧nizm

Noun

antagonizm m inan

1. (literary) antagonism (a strong natural dislike or hatred) [with między (+ instrumental) ‘between whom and whom’]
2. (biochemistry) antagonism

Declension

Declension of antagonizm

	singular	plural
nominative	antagonizm	antagonizmy
genitive	antagonizmu	antagonizmów
dative	antagonizmowi	antagonizmom
accusative	antagonizm	antagonizmy
instrumental	antagonizmem	antagonizmami
locative	antagonizmie	antagonizmach
vocative	antagonizmie	antagonizmy

Related terms

adjective

• antagonistyczny

 

adverb

• antagonistycznie

 

nouns

• antagonista
• antagonistka

 

verbs

• antagonizować
• zantagonizować

 

Further reading

• antagonizm in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• antagonizm in Polish dictionaries at PWN