antiquariatus
Latin edit
Etymology edit
From antīquārius + -ātus.
Pronunciation edit
- (Classical Latin) IPA(key): /an.tiː.kʷaː.riˈaː.tus/, [än̪t̪iːkʷäːriˈäːt̪ʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /an.ti.kwa.riˈa.tus/, [än̪t̪ikwäriˈäːt̪us]
Noun edit
antīquāriātus m (genitive antīquāriātūs); fourth declension (New Latin)
- the office of an antiquarian
- 1595, Henri Estienne, De Lipsii latinitate 540:
- Etiam sī īnsānīre meī quoque in antīquāriātū collēgae, aut aliquī certē ex iis, dīcī possent: hōrum tamen īnsāniam cum illōrum cōnferre īnsāniā haud fās esset.
- the workplace, shop of an antiquarian, an antiquariat
Declension edit
Fourth-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | antīquāriātus | antīquāriātūs |
Genitive | antīquāriātūs | antīquāriātuum |
Dative | antīquāriātuī | antīquāriātibus |
Accusative | antīquāriātum | antīquāriātūs |
Ablative | antīquāriātū | antīquāriātibus |
Vocative | antīquāriātus | antīquāriātūs |
Descendants edit
- → English: antiquariat
- → German: Antiquariat
- → Italian: antiquariato
- → Polish: antykwariat
- → Romanian: anticariat