Latin edit

Etymology edit

From antīquārius +‎ -ātus.

Pronunciation edit

Noun edit

antīquāriātus m (genitive antīquāriātūs); fourth declension (New Latin)

  1. the office of an antiquarian
    • 1595, Henri Estienne, De Lipsii latinitate 540:
      Etiam sī īnsānīre meī quoque in antīquāriātū collēgae, aut aliquī certē ex iis, dīcī possent: hōrum tamen īnsāniam cum illōrum cōnferre īnsāniā haud fās esset.
  2. the workplace, shop of an antiquarian, an antiquariat

Declension edit

Fourth-declension noun.

Case Singular Plural
Nominative antīquāriātus antīquāriātūs
Genitive antīquāriātūs antīquāriātuum
Dative antīquāriātuī antīquāriātibus
Accusative antīquāriātum antīquāriātūs
Ablative antīquāriātū antīquāriātibus
Vocative antīquāriātus antīquāriātūs

Descendants edit