antybodziec

Polish

Etymology

From anty- +‎ bodziec. First attested in 1949.

Pronunciation

• IPA^(key): /antɘˈbɔd͡ʑɛt͡s/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔd͡ʑɛt͡s
• Syllabification: an‧ty‧bo‧dziec

Noun

antybodziec m inan

1. (literary) anti-stimulant (a stiumulus working against other stimuli)

   Antonym: przeciwbodziec

2. (literary) disincentive

   Synonym: przeciwbodziec

   Antonym: bodziec

Declension

Declension of antybodziec

	singular	plural
nominative	antybodziec	antybodźce
genitive	antybodźca	antybodźców
dative	antybodźcowi	antybodźcom
accusative	antybodziec	antybodźce
instrumental	antybodźcem	antybodźcami
locative	antybodźcu	antybodźcach
vocative	antybodźcu	antybodźce

Derived terms

adjective

• antybodźcowy

 

adverb

• antybodźcowo

 

Related terms

adjectives

• bodźcowy
• przeciwbodźcowy

 

noun

• przeciwbodziec

 

verb

• przeciwbodźcowo

 

Further reading

• antybodziec in Polish dictionaries at PWN