aroga
Esperanto
editPronunciation
editAdjective
editaroga (accusative singular arogan, plural arogaj, accusative plural arogajn)
Synonyms
editDerived terms
editRomanian
editEtymology
editBorrowed from French arroger, from Latin arrogare.
Verb
edita aroga (third-person singular present arogă, past participle arogat) 1st conj.
- to arrogate
Conjugation
edit conjugation of aroga (first conjugation, no infix)
infinitive | a aroga | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
gerund | arogând | ||||||
past participle | arogat | ||||||
number | singular | plural | |||||
person | 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | |
indicative | eu | tu | el/ea | noi | voi | ei/ele | |
present | arog | arogi | arogă | arogăm | arogați | arogă | |
imperfect | arogam | arogai | aroga | arogam | arogați | arogau | |
simple perfect | arogai | arogași | arogă | arogarăm | arogarăți | arogară | |
pluperfect | arogasem | arogaseși | arogase | arogaserăm | arogaserăți | arogaseră | |
subjunctive | eu | tu | el/ea | noi | voi | ei/ele | |
present | să arog | să arogi | să aroge | să arogăm | să arogați | să aroge | |
imperative | — | tu | — | — | voi | — | |
affirmative | arogă | arogați | |||||
negative | nu aroga | nu arogați |