See also: audytorką

Polish edit

Etymology edit

From audytor +‎ -ka. First attested in 1842.[1][2]

Pronunciation edit

  • IPA(key): /aw.dɨˈtɔr.ka/
  • Rhymes: -ɔrka
  • Syllabification: au‧dy‧tor‧ka

Noun edit

audytorka f (male equivalent audytor)

  1. (archaic) female equivalent of audytor (auditor) (one who listens)

Declension edit

Related terms edit

adjectives
noun

References edit

  1. ^ Adam Jocher (1842) Obraz bibliograficzno-historyczny literatury i nauk w Polsce: od wprowadzenia do niej druku po rok 1830 włac̜znie, z pism Janockiego, Bentkowskiego, Ludwika Sobolewskiego, Ossolińskiego, Juszynskiego, Jana Winc. i Jerz. Sam. Bandtków i t. d[1] (in Polish), page 638:376: Nie dawno sławny na całą Polskę Kaznodzieia nawiedza pilną audytorkę swoię.
  2. ^ audytorka in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading edit