autentyk

Polish

Etymology

Learned borrowing from Latin authenticus.

Pronunciation

• IPA^(key): /awˈtɛn.tɨk/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɛntɨk
• Syllabification: au‧ten‧tyk

Noun

autentyk m inan

1. original, real McCoy, genuine article, real deal (something authentic to the original)

   Synonym: oryginał

Declension

Declension of autentyk

	singular	plural
nominative	autentyk	autentyki
genitive	autentyku	autentyków
dative	autentykowi	autentykom
accusative	autentyk	autentyki
instrumental	autentykiem	autentykami
locative	autentyku	autentykach
vocative	autentyku	autentyki

Adjective

autentyk (not comparable, no derived adverb)

1. (colloquial) authentic (real due to being unchanged)

   Synonyms: autentyczny, oryginalny

   Antonyms: fałszywy, nieprawdziwy

   Hypernym: prawdziwy

Particle

autentyk

1. (colloquial) seriously, for real, honest, honestly (used when the speaker wishes to vouch for the authenticity of their statement)

   Synonyms: na serio, serio, słowo harcerza

   Nie zjadłem ciasteczek, autentyk. ― I didn't eat the cookies, honest.

Derived terms

adjectives

• autentyczny

 

Related terms

adjectives

• autentystyczny

 

adverbs

• autentycznie

 

nouns

• autentyczność
• autentyka
• autentysta
• autentystka
• autentyzm

 

Further reading

• autentyk in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• autentyk in Polish dictionaries at PWN