autogamiczny

Polish

Etymology

From autogamia +‎ -iczny.

Pronunciation

• IPA^(key): /aw.tɔ.ɡaˈmit͡ʂ.nɨ/
• Rhymes: -it͡ʂnɨ
• Syllabification: au‧to‧ga‧micz‧ny

Adjective

autogamiczny (not comparable, derived adverb autogamicznie)

1. (relational, biology, botany) autogamic

Declension

Declension of autogamiczny (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	autogamiczny		autogamiczna	autogamiczne	autogamiczni	autogamiczne
genitive	autogamicznego		autogamicznej	autogamicznego	autogamicznych
dative	autogamicznemu		autogamicznej	autogamicznemu	autogamicznym
accusative	autogamicznego	autogamiczny	autogamiczną	autogamiczne	autogamicznych	autogamiczne
instrumental	autogamicznym		autogamiczną	autogamicznym	autogamicznymi
locative	autogamicznym		autogamicznej	autogamicznym	autogamicznych

Further reading

• autogamiczny in Polish dictionaries at PWN