autoidentyfikacja
See also: autoidentyfikacją
Polish edit
Etymology edit
From auto- + identyfikacja. First attested in 1949.[1][2]
Pronunciation edit
Noun edit
autoidentyfikacja f
Declension edit
Declension of autoidentyfikacja
| singular | |
|---|---|
| nominative | autoidentyfikacja |
| genitive | autoidentyfikacji |
| dative | autoidentyfikacji |
| accusative | autoidentyfikację |
| instrumental | autoidentyfikacją |
| locative | autoidentyfikacji |
| vocative | autoidentyfikacjo |
Derived terms edit
adjective
References edit
- ^ Katolicki Uniwersytet Lubelski. Towarzystwo Naukowe. Wydział Historyczno-Filologiczny, Katolicki Uniwersytet Lubelski. Towarzystwo Naukowe (1949) Roczniki humanistyczne[1], volume 50, number 7, Towarzystwo Naukowe Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Wydział Historyczno-Filologiczny, page 177: “Białorusini natomiast, których mówi Andrzej Romanowski, są - jego zdaniem - społecznością o niedokończonym procesie autoidentyfikacji narodowej, bo zanim […]”
- ^ autoidentyfikacja in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
Further reading edit
- autoidentyfikacja in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- autoidentyfikacja in Polish dictionaries at PWN