See also: burke, burkę, and Burke

Hungarian edit

Etymology edit

bürök +‎ -e (his/her/its, possessive suffix)

Pronunciation edit

  • IPA(key): [ˈbyrkɛ]
  • Hyphenation: bür‧ke

Noun edit

bürke

  1. Alternative form of bürökje, third-person singular single-possession possessive of bürök

Declension edit

Inflection (stem in long/high vowel, front unrounded harmony)
singular plural
nominative bürke
accusative bürkét
dative bürkének
instrumental bürkével
causal-final bürkéért
translative bürkévé
terminative bürkéig
essive-formal bürkeként
essive-modal bürkéül
inessive bürkében
superessive bürkén
adessive bürkénél
illative bürkébe
sublative bürkére
allative bürkéhez
elative bürkéből
delative bürkéről
ablative bürkétől
non-attributive
possessive - singular
bürkéé
non-attributive
possessive - plural
bürkééi