bławatnik
Polish edit
Etymology edit
From bławat + -nik. First attested in 1687.[1][2]
Pronunciation edit
Noun edit
bławatnik m animal
- any cotinga of the genus Cotinga
- (more generally, usually in the plural) a cotingid belonging to the subfamily Cotinginae
Declension edit
Declension of bławatnik
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | bławatnik | bławatniki |
genitive | bławatnika | bławatników |
dative | bławatnikowi | bławatnikom |
accusative | bławatnika | bławatniki |
instrumental | bławatnikiem | bławatnikami |
locative | bławatniku | bławatnikach |
vocative | bławatniku | bławatniki |
Noun edit
bławatnik m pers
Declension edit
Declension of bławatnik
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | bławatnik | bławatnicy/bławatniki (deprecative) |
genitive | bławatnika | bławatników |
dative | bławatnikowi | bławatnikom |
accusative | bławatnika | bławatników |
instrumental | bławatnikiem | bławatnikami |
locative | bławatniku | bławatnikach |
vocative | bławatniku | bławatnicy |
Related terms edit
adjectives
nouns
References edit
Further reading edit
- bławatnik in Polish dictionaries at PWN