błogość

Polish

Etymology

From błogi +‎ -ość. First attested in 1647.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈbwɔ.ɡɔɕt͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɔɡɔɕt͡ɕ
• Syllabification: bło‧gość

Noun

błogość f

1. blissfulness, bliss

   Synonym: błogostan

   uczucie błogości ― the feeling of bliss

   dziwna błogość ― strange bliss

   absolutna błogość ― absolute bliss

   wieczna błogość ― eternal bliss

   stan błogości ― a state of bliss

   wyraz błogości na twarzy ― an expression of bliss on someone's face

   poczucie błogości ― a feeling of bliss

Declension

Declension of błogość

	singular
nominative	błogość
genitive	błogości
dative	błogości
accusative	błogość
instrumental	błogością
locative	błogości
vocative	błogości

Related terms

adjectives

• błogi
• błogosławiony

 

adverb

• błogo

 

nouns

• błogosławieństwo
• błogostan

 

verbs

• błogosławić impf
• pobłogosławić pf
• ubłogosławić pf

 

Further reading

• błogość in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• błogość in Polish dictionaries at PWN