błyszczyk

Polish

Etymology

From błyszczeć +‎ -yk. First attested in 1852.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈbwɘʂ.t͡ʂɘk/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɘʂt͡ʂɘk
• Syllabification: błysz‧czyk

Noun

błyszczyk m inan

1. (cosmetics) lip gloss

   Synonym: błyszczek

   bezbarwny błyszczyk ― lip gloss

   pachnący błyszczyk ― lip gloss

   bananowy błyszczyk ― lip gloss

   waniliowy błyszczyk ― lip gloss

   wiśniowy błyszczyk ― lip gloss

   zapach błyszczyka ― lip gloss

   używać błyszczyka ― lip gloss

   nakładać błyszczyk ― lip gloss

   pomalować usta błyszczykiem ― lip gloss

2. (fishing) lure

   Synonyms: błysk, błystka, błyszcz, błyszczka

Declension

Declension of błyszczyk

	singular	plural
nominative	błyszczyk	błyszczyki
genitive	błyszczyka	błyszczyków
dative	błyszczykowi	błyszczykom
accusative	błyszczyk	błyszczyki
instrumental	błyszczykiem	błyszczykami
locative	błyszczyku	błyszczykach
vocative	błyszczyku	błyszczyki

Noun

błyszczyk m animal

1. American butterfish (Peprilus triacanthus)

Declension

Declension of błyszczyk

	singular	plural
nominative	błyszczyk	błyszczyki
genitive	błyszczyka	błyszczyków
dative	błyszczykowi	błyszczykom
accusative	błyszczyka	błyszczyki
instrumental	błyszczykiem	błyszczykami
locative	błyszczyku	błyszczykach
vocative	błyszczyku	błyszczyki

Further reading

• błyszczyk in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• błyszczyk in Polish dictionaries at PWN