bağır

See also: Bağır

Azerbaijani

Etymology

From Proto-Turkic *biagïr.

Pronunciation

• IPA^(key): [bɑˈɣɯr]
• Hyphenation: ba‧ğır

• Audio:

  (file)

Noun

bağır (definite accusative bağrı, plural bağırlar)

1. liver

   Synonym: qaraciyər

2. (figurative) heart, breast

   Synonyms: qəlb, ürək

   • 1536 – 1610, Muhammad Amani:

     Eşq oduna yandı bağrım
     Yarəbb, görəmmi didarın?
     Dağdan ağır oldu ağrım
     Yarəbb, görəmmi didarın

     My heart burned in the fire of love,
     Oh Lord, will I see your face?
     My pain became heavier than the mountain,
     Oh Lord, will I see your face?

Usage notes

This noun is one of several Azerbaijani nouns which lose their last vowel in the accusative, genitive and dative singular, and in the singular possessive forms (see more Azerbaijani nouns which lose their last vowel).

Declension

Declension of bağır

	singular	plural
nominative	bağır	bağırlar
definite accusative	bağrı	bağırları
dative	bağra	bağırlara
locative	bağırda	bağırlarda
ablative	bağırdan	bağırlardan
definite genitive	bağrın	bağırların

Possessive forms of bağır

	nominative
	singular	plural
mənim (“my”)	bağrım	bağırlarım
sənin (“your”)	bağrın	bağırların
onun (“his/her/its”)	bağrı	bağırları
bizim (“our”)	bağrımız	bağırlarımız
sizin (“your”)	bağrınız	bağırlarınız
onların (“their”)	bağrı or bağırları	bağırları
	accusative
	singular	plural
mənim (“my”)	bağrımı	bağırlarımı
sənin (“your”)	bağrını	bağırlarını
onun (“his/her/its”)	bağrını	bağırlarını
bizim (“our”)	bağrımızı	bağırlarımızı
sizin (“your”)	bağrınızı	bağırlarınızı
onların (“their”)	bağrını or bağırlarını	bağırlarını
	dative
	singular	plural
mənim (“my”)	bağrıma	bağırlarıma
sənin (“your”)	bağrına	bağırlarına
onun (“his/her/its”)	bağrına	bağırlarına
bizim (“our”)	bağrımıza	bağırlarımıza
sizin (“your”)	bağrınıza	bağırlarınıza
onların (“their”)	bağrına or bağırlarına	bağırlarına
	locative
	singular	plural
mənim (“my”)	bağrımda	bağırlarımda
sənin (“your”)	bağrında	bağırlarında
onun (“his/her/its”)	bağrında	bağırlarında
bizim (“our”)	bağrımızda	bağırlarımızda
sizin (“your”)	bağrınızda	bağırlarınızda
onların (“their”)	bağrında or bağırlarında	bağırlarında
	ablative
	singular	plural
mənim (“my”)	bağrımdan	bağırlarımdan
sənin (“your”)	bağrından	bağırlarından
onun (“his/her/its”)	bağrından	bağırlarından
bizim (“our”)	bağrımızdan	bağırlarımızdan
sizin (“your”)	bağrınızdan	bağırlarınızdan
onların (“their”)	bağrından or bağırlarından	bağırlarından
	genitive
	singular	plural
mənim (“my”)	bağrımın	bağırlarımın
sənin (“your”)	bağrının	bağırlarının
onun (“his/her/its”)	bağrının	bağırlarının
bizim (“our”)	bağrımızın	bağırlarımızın
sizin (“your”)	bağrınızın	bağırlarınızın
onların (“their”)	bağrının or bağırlarının	bağırlarının

Derived terms

• bağır-badaş
• bağırbeyin
• bağırdələn
• bağırsaq
• bağırsaqboşluqlu
• bağırsaqqəlsəməli
• bağırsaqqurdu
• bağırsaqlı
• bağırsaqlıq
• bağırsaqtənəffüslü
• bağıryaran
• bağrıbadaş

derived compound verbs

• bağrı bişmək (“to feel hot”)
• bağrı çatlamaq (“to worry deeply; to be scared to death”)
• bağrı qana dönmək (“to feel deep regret or distress”)
• bağrı yarmaq (“to terrify”)
  • bağrı yarılmaq (“to be terrified”)
• bağrına basmaq (“to hug, to embrace”)

Crimean Tatar

Etymology

From Proto-Turkic *biagïr.

Noun

bağır

1. liver

Declension

Declension of bağır

	singular	plural
nominative	bağır	bağırlar
genitive	bağırnıñ	bağırlarnıñ
dative	bağırğa	bağırlarğa
accusative	bağırnı	bağırlarnı
locative	bağırda	bağırlarda
ablative	bağırdan	bağırlardan

References

• “bağır”, in Luğatçıq (in Russian)

Salar

Etymology

From Proto-Turkic *biagïr. Cognate with Turkish bağır.

Pronunciation

• (Wajiangzhuang, Xunhua, Qinghai) IPA^(key): [pɑʁɨɹ], [pɑʁɨr]
• (Ili, Yining, Xinjiang) IPA^(key): [pɑʁɨr], [pɑːʁir]

Noun

bağır

1. liver

   Synonym: bağraq

References

• Tenishev, Edhem (1976) “pagyr”, in Stroj salárskovo jazyká [Grammar of Salar], Moscow, page 434
• Yakup, Abdurishid (2002) “bağır”, in An Ili Salar Vocabulary: Introduction and a Provisional Salar-English Lexicon‎^[1], Tokyo: University of Tokyo, →ISBN, pages 53-54
• Ma, Chengjun, Han, Lianye, Ma, Weisheng (December 2010) “baağïr”, in 米娜瓦尔 艾比布拉 (Minavar Abibra), editor, 撒维汉词典 (Sāwéihàncídiǎn) [Salar-Uyghur-Chinese dictionary] (in Chinese), 1st edition, Beijing, →ISBN, page 31

Turkish

Etymology 1

From Ottoman Turkish باغر (bağır), from Proto-Turkic *biagïr (“liver”).

Noun

bağır (definite accusative bağrı, plural bağırlar)

1. breast, bosom

Declension

Declension of bağır

singular plural nominative bağır bağırlar definite accusative bağrı bağırları dative bağra bağırlara locative bağırda bağırlarda ablative bağırdan bağırlardan genitive bağrın bağırların Possessive forms nominative singular plural 1st singular bağrım bağırlarım 2nd singular bağrın bağırların 3rd singular bağrı bağırları 1st plural bağrımız bağırlarımız 2nd plural bağrınız bağırlarınız 3rd plural bağırları bağırları definite accusative singular plural 1st singular bağrımı bağırlarımı 2nd singular bağrını bağırlarını 3rd singular bağrını bağırlarını 1st plural bağrımızı bağırlarımızı 2nd plural bağrınızı bağırlarınızı 3rd plural bağırlarını bağırlarını dative singular plural 1st singular bağrıma bağırlarıma 2nd singular bağrına bağırlarına 3rd singular bağrına bağırlarına 1st plural bağrımıza bağırlarımıza 2nd plural bağrınıza bağırlarınıza 3rd plural bağırlarına bağırlarına locative singular plural 1st singular bağrımda bağırlarımda 2nd singular bağrında bağırlarında 3rd singular bağrında bağırlarında 1st plural bağrımızda bağırlarımızda 2nd plural bağrınızda bağırlarınızda 3rd plural bağırlarında bağırlarında ablative singular plural 1st singular bağrımdan bağırlarımdan 2nd singular bağrından bağırlarından 3rd singular bağrından bağırlarından 1st plural bağrımızdan bağırlarımızdan 2nd plural bağrınızdan bağırlarınızdan 3rd plural bağırlarından bağırlarından genitive singular plural 1st singular bağrımın bağırlarımın 2nd singular bağrının bağırlarının 3rd singular bağrının bağırlarının 1st plural bağrımızın bağırlarımızın 2nd plural bağrınızın bağırlarınızın 3rd plural bağırlarının bağırlarının

Etymology 2

Verb form. See bağırmak for more.

Verb

bağır

1. second-person singular imperative of bağırmak

Further reading

• “bağır”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu
• Redhouse, James W. (1890) “باغر”, in A Turkish and English Lexicon‎^[2], Constantinople: A. H. Boyajian, page 329