bałamuctwo

Polish

Etymology

From bałamut +‎ -ctwo.

Pronunciation

• IPA^(key): /ba.waˈmut͡s.tfɔ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ut͡stfɔ
• Syllabification: ba‧ła‧muc‧two

Noun

bałamuctwo n

1. deception, dupery (the act of trying to deceive someone)

   Synonym: oszustwo

2. lollygagging

Declension

Declension of bałamuctwo

	singular
nominative	bałamuctwo
genitive	bałamuctwa
dative	bałamuctwu
accusative	bałamuctwo
instrumental	bałamuctwem
locative	bałamuctwie
vocative	bałamuctwo

Related terms

adjective

• bałamutny

 

adverb

• bałamutnie

 

nouns

• bałamut
• bałamutka
• bałamutnia
• bałamutnik
• bałamutność

 

verbs

• bałamucić
• nabałamucić
• pobałamucić
• przebałamucić
• rozbałamucić
• zabałamucić
• zbałamucić

 

Further reading

• bałamuctwo in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• bałamuctwo in Polish dictionaries at PWN