bałamut

Polish

Etymology

Deverbal from bałamucić.

Pronunciation

• IPA^(key): /baˈwa.mut/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -amut
• Syllabification: ba‧ła‧mut

Noun

bałamut m pers (female equivalent bałamutka)

1. (literary) wheedler, philanderer, charmer

   Synonyms: bałamutnik, flirciarz, uwodziciel

2. (literary) wheedler, troublemaker

   Synonyms: bałamutnik, mąciciel

Declension

Declension of bałamut

	singular	plural
nominative	bałamut	bałamuci/bałamuty (deprecative)
genitive	bałamuta	bałamutów
dative	bałamutowi	bałamutom
accusative	bałamuta	bałamutów
instrumental	bałamutem	bałamutami
locative	bałamucie	bałamutach
vocative	bałamucie	bałamuci

Derived terms

adjective

• bałamutny

 

adverb

• bałamutnie

 

noun

• bałamuctwo
• bałamutnia
• bałamutnik
• bałamutność

 

Related terms

verbs

• bałamucić
• nabałamucić
• pobałamucić
• przebałamucić
• rozbałamucić
• zabałamucić
• zbałamucić

 

Further reading

• bałamut in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• bałamut in Polish dictionaries at PWN