bankowiec

Polish

Etymology

From bank +‎ -owiec.

Pronunciation

• IPA^(key): /baŋˈkɔ.vjɛt͡s/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔvjɛt͡s
• Syllabification: ban‧ko‧wiec

Noun

bankowiec m pers

1. (banking) banker, bank clerk (one who works in a bank)

Declension

Declension of bankowiec

	singular	plural
nominative	bankowiec	bankowcy/bankowce (deprecative)
genitive	bankowca	bankowców
dative	bankowcowi	bankowcom
accusative	bankowca	bankowców
instrumental	bankowcem	bankowcami
locative	bankowcu	bankowcach
vocative	bankowcze	bankowcy

Related terms

noun

• bank

 

Further reading

• bankowiec in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• bankowiec in Polish dictionaries at PWN