bełkot

See also: Bełkot and Belkot

Polish

Etymology

Deverbal from bełkotać. For the semantic shifts, compare English burble.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈbɛw.kɔt/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɛwkɔt
• Syllabification: beł‧kot

Noun

bełkot m inan (diminutive bełkocik)

1. burble, stammer, babble, mammering (unclear speech)
2. burble, gibberish, gobbledygook (a complex or unclear statement)

   Z jego ust dobywał się kompletny bełkot. ― From his mouth came complete gobbledygook.

   Takiego bełkotu jak od niej to już dawno nie słyszałem. ― I’ve never heard such gobbledygook from her before.

3. gibberish, gobbledygook (a complex or unclear statement)
4. (literary) burble (the sound of moving water)

   Synonym: bulgot

Declension

Declension of bełkot

	singular	plural
nominative	bełkot	bełkoty
genitive	bełkotu	bełkotów
dative	bełkotowi	bełkotom
accusative	bełkot	bełkoty
instrumental	bełkotem	bełkotami
locative	bełkocie	bełkotach
vocative	bełkocie	bełkoty

Related terms

adjective

• bełkotliwy

 

adverb

• bełkotliwie

 

noun

• bełkotliwość

 

verbs

• bełkotać impf, wybełkotać pf, zabełkotać pf

 

Further reading

• bełkot in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• bełkot in Polish dictionaries at PWN