beadurinc
Old English edit
Etymology edit
From beadu (“battle”) + rinc (“man”)
Pronunciation edit
Noun edit
beadurinc m
Declension edit
Declension of beadurinc (strong a-stem)
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
nominative | beadurinc | beadurincas |
accusative | beadurinc | beadurincas |
genitive | beadurinces | beadurinca |
dative | beadurince | beadurincum |