beinbrjóta

Icelandic

Etymology

From bein +‎ brjóta

Verb

beinbrjóta (strong verb, third-person singular past indicative beinbraut, third-person plural past indicative beinbrotið)

1. (reflexive, with accusative) to break a bone

Conjugation

beinbrjóta — active voice (germynd)

infinitive (nafnháttur)		að beinbrjóta
supine (sagnbót)		beinbrotið
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		beinbrjótandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég beinbrýt	við beinbrjótum	present (nútíð)	ég beinbrjóti	við beinbrjótum
	þú beinbrýtur	þið beinbrjótið		þú beinbrjótir	þið beinbrjótið
	hann, hún, það beinbrýtur	þeir, þær, þau beinbrjóta		hann, hún, það beinbrjóti	þeir, þær, þau beinbrjóti
past (þátíð)	ég beinbraut	við beinbrutum	past (þátíð)	ég beinbryti	við beinbrytum
	þú beinbraust	þið beinbrutuð		þú beinbrytir	þið beinbrytuð
	hann, hún, það beinbraut	þeir, þær, þau beinbrutu		hann, hún, það beinbryti	þeir, þær, þau beinbrytu
imperative (boðháttur)	beinbrjót (þú)	beinbrjótið (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	beinbrjóttu	beinbrjótiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

beinbrjótast — mediopassive voice (miðmynd)

infinitive (nafnháttur)		að beinbrjótast
supine (sagnbót)		beinbrotist
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		beinbrjótandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég beinbrýst	við beinbrjótumst	present (nútíð)	ég beinbrjótist	við beinbrjótumst
	þú beinbrýst	þið beinbrjótist		þú beinbrjótist	þið beinbrjótist
	hann, hún, það beinbrýst	þeir, þær, þau beinbrjótast		hann, hún, það beinbrjótist	þeir, þær, þau beinbrjótist
past (þátíð)	ég beinbraust	við beinbrutumst	past (þátíð)	ég beinbrytist	við beinbrytumst
	þú beinbraust	þið beinbrutust		þú beinbrytist	þið beinbrytust
	hann, hún, það beinbraust	þeir, þær, þau beinbrutust		hann, hún, það beinbrytist	þeir, þær, þau beinbrytust
imperative (boðháttur)	beinbrjóst (þú)	beinbrjótist (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	beinbrjóstu	beinbrjótisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

beinbrotinn — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	beinbrotinn	beinbrotin	beinbrotið		beinbrotnir	beinbrotnar	beinbrotin
accusative (þolfall)	beinbrotinn	beinbrotna	beinbrotið		beinbrotna	beinbrotnar	beinbrotin
dative (þágufall)	beinbrotnum	beinbrotinni	beinbrotnu		beinbrotnum	beinbrotnum	beinbrotnum
genitive (eignarfall)	beinbrotins	beinbrotinnar	beinbrotins		beinbrotinna	beinbrotinna	beinbrotinna
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	beinbrotni	beinbrotna	beinbrotna		beinbrotnu	beinbrotnu	beinbrotnu
accusative (þolfall)	beinbrotna	beinbrotnu	beinbrotna		beinbrotnu	beinbrotnu	beinbrotnu
dative (þágufall)	beinbrotna	beinbrotnu	beinbrotna		beinbrotnu	beinbrotnu	beinbrotnu
genitive (eignarfall)	beinbrotna	beinbrotnu	beinbrotna		beinbrotnu	beinbrotnu	beinbrotnu

Further reading

• “beinbrjóta” in the Dictionary of Modern Icelandic (in Icelandic) and ISLEX (in the Nordic languages)