benificium
Latin
editPronunciation
edit- (Classical Latin) IPA(key): /be.niˈfi.ki.um/, [bɛnɪˈfɪkiʊ̃ˑ]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /be.niˈfi.t͡ʃi.um/, [beniˈfiːt͡ʃium]
Noun
editbenificium n (genitive benificiī or benificī); second declension
- Alternative form of beneficium ("benefit", "favor", "kindness").
Declension
editSecond-declension noun (neuter).
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | benificium | benificia |
Genitive | benificiī benificī1 |
benificiōrum |
Dative | benificiō | benificiīs |
Accusative | benificium | benificia |
Ablative | benificiō | benificiīs |
Vocative | benificium | benificia |
1Found in older Latin (until the Augustan Age).