English

edit

Verb

edit

berisping

  1. present participle and gerund of berisp

Dutch

edit

Etymology

edit

From Middle Dutch berispinge. Equivalent to berispen +‎ -ing.

Pronunciation

edit
  • IPA(key): /bəˈrɪs.pɪŋ/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: be‧ris‧ping

Noun

edit

berisping f (plural berispingen, diminutive berispinkje n)

  1. admonition, reprimand, scolding
    Ik kreeg geen bon; de agent liet het bij een berisping.
    I didn't get a ticket; the policeman just gave me a reprimand.

Synonyms

edit
edit