bezmiłość

Old Polish

Etymology

From bez- +‎ miłość. First attested in the 15th century.

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /bɛzmiɫɔɕt͡ɕ/
• IPA^(key): (15^th CE) /bɛzmiɫɔɕt͡ɕ/

Noun

bezmiłość f

1. impiety
   • 1930 [c. 1455], “Lev”, in Ludwik Bernacki, editor, Biblia królowej Zofii (Biblia szaroszpatacka)‎^[1], 19, 7:

     A ktos po dwv dnyv iadlbi yø, viopczowan bødze a beszmilosci winyen

     [A ktoż po dwu dniu jadłby ją, wyobcowan będzie a bezmiłości winien]

Derived terms

adjectives

• bezmiłościwy

 

References

• B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “bezmiłość”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN