bezmiłościwy

Old Polish

Etymology

From bezmiłość +‎ -iwy. First attested in c. 1420.

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /bɛzmiɫɔɕt͡ɕivɨː/
• IPA^(key): (15^th CE) /bɛzmiɫɔɕt͡ɕivɨ/

Adjective

bezmiłościwy

1. merciless
   • c. 1420, Legenda o św. Dorocie, page 169:

     Wymislil czenszke manky, *iosch to *bismiloscziwy kasal mancziczy

     [Wymyślił ciężkie męki, jąż to bezmiłościwy kazał męczyci]

References

• B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “bezmiłościwy”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN