bezumowny

Polish

Etymology

From bez- +‎ umowny. First attested in 1855.

Pronunciation

• IPA^(key): /bɛz.uˈmɔv.nɨ/
• Rhymes: -ɔvnɨ
• Syllabification: bez‧u‧mow‧ny

Adjective

bezumowny (not comparable, no derived adverb)

1. (law) noncontractual, contractless

Declension

Declension of bezumowny (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	bezumowny		bezumowna	bezumowne	bezumowni	bezumowne
genitive	bezumownego		bezumownej	bezumownego	bezumownych
dative	bezumownemu		bezumownej	bezumownemu	bezumownym
accusative	bezumownego	bezumowny	bezumowną	bezumowne	bezumownych	bezumowne
instrumental	bezumownym		bezumowną	bezumownym	bezumownymi
locative	bezumownym		bezumownej	bezumownym	bezumownych

Related terms

noun

• umowa

 

Further reading

• bezumowny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• bezumowny in Polish dictionaries at PWN