Polish

edit

Etymology

edit

Back-formation from bibliografia. First attested in 1801.[1][2]

Pronunciation

edit
  • IPA(key): /biˈbljɔ.ɡraf/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔɡraf
  • Syllabification: bi‧blio‧graf

Noun

edit

bibliograf m pers (female equivalent bibliografka)

  1. bibliographer

Declension

edit
edit
adjective
adverb
noun

References

edit
  1. ^ Władysław Knapiński (326) Materiały, notatki i wycinki z gazet ks. Władysława Knapińskiego, dotyczące zakonów w Polsce i za granicą, zbierane do prac autorskich i redakcyjnych[1], page 1801
  2. ^ bibliograf in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading

edit
  • bibliograf in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • bibliograf in Polish dictionaries at PWN

Romanian

edit

Etymology

edit

Borrowed from French bibliographe. By surface analysis, biblio- +‎ -graf.

Noun

edit

bibliograf m (plural bibliografi)

  1. bibliographer

Declension

edit

Volapük

edit

Noun

edit

bibliograf (nominative plural bibliografs)

  1. bibliography

Declension

edit

Derived terms

edit