bidactwo

Polish

Etymology

From bidak +‎ -ctwo.

Pronunciation

• IPA^(key): /biˈdat͡s.tfɔ/
• Rhymes: -at͡stfɔ
• Syllabification: bi‧dac‧two

Noun

bidactwo n

1. (collocuial, uncommon) Alternative form of biedactwo

Declension

Declension of bidactwo

	singular	plural
nominative	bidactwo	bidactwa
genitive	bidactwa	bidactw
dative	bidactwu	bidactwom
accusative	bidactwo	bidactwa
instrumental	bidactwem	bidactwami
locative	bidactwie	bidactwach
vocative	bidactwo	bidactwa

Further reading

• bidactwo in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• bidactwo in Polish dictionaries at PWN