bieliźniarz
Polish
editEtymology
editFrom bielizna + -arz. First attested in 1863.[1] [2]
Pronunciation
editNoun
editbieliźniarz m pers (female equivalent bieliźniarka)
Declension
editDeclension of bieliźniarz
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | bieliźniarz | bieliźniarze |
genitive | bieliźniarza | bieliźniarzy |
dative | bieliźniarzowi | bieliźniarzom |
accusative | bieliźniarza | bieliźniarzy |
instrumental | bieliźniarzem | bieliźniarzami |
locative | bieliźniarzu | bieliźniarzach |
vocative | bieliźniarzu | bieliźniarze |
Derived terms
editadjective
nouns
Related terms
editadjectives
nouns
References
edit- ^ Gazeta Warszawska[1], number 132, 1863, page 4
- ^ bieliźniarz in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
Further reading
edit- bieliźniarz in Polish dictionaries at PWN