bieliźniarz
Polish edit
Etymology edit
From bielizna + -arz. First attested in 1863.[1] [2]
Pronunciation edit
Noun edit
bieliźniarz m pers (female equivalent bieliźniarka)
Declension edit
Declension of bieliźniarz
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | bieliźniarz | bieliźniarze |
| genitive | bieliźniarza | bieliźniarzy |
| dative | bieliźniarzowi | bieliźniarzom |
| accusative | bieliźniarza | bieliźniarzy |
| instrumental | bieliźniarzem | bieliźniarzami |
| locative | bieliźniarzu | bieliźniarzach |
| vocative | bieliźniarzu | bieliźniarze |
Derived terms edit
adjective
nouns
Related terms edit
adjectives
nouns
References edit
- ^ Gazeta Warszawska[1], number 132, 1863, page 4
- ^ bieliźniarz in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
Further reading edit
- bieliźniarz in Polish dictionaries at PWN