Latin

edit

Etymology

edit

From bi- +‎ maculatus.

Pronunciation

edit

Adjective

edit

bimaculātus (feminine bimaculāta, neuter bimaculātum); first/second-declension adjective

  1. (New Latin) two-spotted

Usage notes

edit

Declension

edit

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative bimaculātus bimaculāta bimaculātum bimaculātī bimaculātae bimaculāta
Genitive bimaculātī bimaculātae bimaculātī bimaculātōrum bimaculātārum bimaculātōrum
Dative bimaculātō bimaculātō bimaculātīs
Accusative bimaculātum bimaculātam bimaculātum bimaculātōs bimaculātās bimaculāta
Ablative bimaculātō bimaculātā bimaculātō bimaculātīs
Vocative bimaculāte bimaculāta bimaculātum bimaculātī bimaculātae bimaculāta