biomechaniczny

Polish

Etymology

From biomechanika +‎ -ny. First attested in 1897.

Pronunciation

• IPA^(key): /bjɔ.mɛ.xaˈɲit͡ʂ.nɘ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -it͡ʂnɘ
• Syllabification: bio‧me‧cha‧nicz‧ny

Adjective

biomechaniczny (not comparable, no derived adverb)

1. (relational) biomechanical

Declension

Declension of biomechaniczny (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	biomechaniczny		biomechaniczna	biomechaniczne	biomechaniczni	biomechaniczne
genitive	biomechanicznego		biomechanicznej	biomechanicznego	biomechanicznych
dative	biomechanicznemu		biomechanicznej	biomechanicznemu	biomechanicznym
accusative	biomechanicznego	biomechaniczny	biomechaniczną	biomechaniczne	biomechanicznych	biomechaniczne
instrumental	biomechanicznym		biomechaniczną	biomechanicznym	biomechanicznymi
locative	biomechanicznym		biomechanicznej	biomechanicznym	biomechanicznych

Related terms

nouns

• biomechanik
• biomechanika
• mechanik
• mechanika

 

Further reading

• biomechaniczny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• biomechaniczny in Polish dictionaries at PWN