bioorganiczny

Polish

Etymology

From bio- +‎ organiczny. First attested in 1935, but in common usage only as of 1974.

Pronunciation

• IPA^(key): /bjɔ.ɔr.ɡaˈɲit͡ʂ.nɨ/
• Rhymes: -it͡ʂnɨ
• Syllabification: bio‧or‧ga‧nicz‧ny

Adjective

bioorganiczny (not comparable, no derived adverb)

1. (biochemistry) bioorganic

Declension

Declension of bioorganiczny (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	bioorganiczny		bioorganiczna	bioorganiczne	bioorganiczni	bioorganiczne
genitive	bioorganicznego		bioorganicznej	bioorganicznego	bioorganicznych
dative	bioorganicznemu		bioorganicznej	bioorganicznemu	bioorganicznym
accusative	bioorganicznego	bioorganiczny	bioorganiczną	bioorganiczne	bioorganicznych	bioorganiczne
instrumental	bioorganicznym		bioorganiczną	bioorganicznym	bioorganicznymi
locative	bioorganicznym		bioorganicznej	bioorganicznym	bioorganicznych

Further reading

• bioorganiczny in Polish dictionaries at PWN