bitumiczny
Polish edit
Etymology edit
From bitum + -iczny. First attested in 1782.[1][2]
Pronunciation edit
Adjective edit
bitumiczny (not comparable, no derived adverb)
- (relational) bituminous
- Synonym: bitumowy
- skała bitumiczna ― bituminous rock
Declension edit
Declension of bitumiczny (hard)
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
| nominative | bitumiczny | bitumiczna | bitumiczne | bitumiczni | bitumiczne | |
| genitive | bitumicznego | bitumicznej | bitumicznego | bitumicznych | ||
| dative | bitumicznemu | bitumicznej | bitumicznemu | bitumicznym | ||
| accusative | bitumicznego | bitumiczny | bitumiczną | bitumiczne | bitumicznych | bitumiczne |
| instrumental | bitumicznym | bitumiczną | bitumicznym | bitumicznymi | ||
| locative | bitumicznym | bitumicznej | bitumicznym | bitumicznych | ||
Derived terms edit
noun
Related terms edit
adjectives
nouns
verb
- bitumować impf
References edit
- ^ Gaspard le Compasseur de Créquy-Montfort Courtivron (1782) Nauka O Gatunkach I Szukaniu Rudy Żelazney, Topieniu Iey W Piecach Wielkich i Dymarkach, Robieniu Miechów Drewnianych, Stawianiu Pieców Na Topienie Rudy; O Fryszerkach i Fryszowaniu Żelaza Surowego, Laniu Naczyn Żelaznych; O Robieniu Stali Z Żelaza Ciągłego Albo Surowego[1], page 27
- ^ bitumiczny in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
Further reading edit
- bitumiczny in Polish dictionaries at PWN