blasphemabilis
Latin edit
Etymology edit
From blasphēmō, blasphēmāre (“reproach”) (stem blasphēmā-) + -bilis.
Pronunciation edit
- (Classical) IPA(key): /blas.pʰeːˈmaː.bi.lis/, [bɫ̪äs̠pʰeːˈmäːbɪlʲɪs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /blas.feˈma.bi.lis/, [bläsfeˈmäːbilis]
Adjective edit
blasphēmābilis (neuter blasphēmābile); third-declension two-termination adjective
- that deserves reproach
- censurable
Declension edit
Third-declension two-termination adjective.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | blasphēmābilis | blasphēmābile | blasphēmābilēs | blasphēmābilia | |
Genitive | blasphēmābilis | blasphēmābilium | |||
Dative | blasphēmābilī | blasphēmābilibus | |||
Accusative | blasphēmābilem | blasphēmābile | blasphēmābilēs blasphēmābilīs |
blasphēmābilia | |
Ablative | blasphēmābilī | blasphēmābilibus | |||
Vocative | blasphēmābilis | blasphēmābile | blasphēmābilēs | blasphēmābilia |