boekbeschouwer

Dutch

Etymology

Compound of boek +‎ beschouwen +‎ -er.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈbuk.bəˌsxɑu̯.ər/
• Hyphenation: boek‧be‧schou‧wer

Noun

boekbeschouwer m (plural boekbeschouwers)

1. (dated) a book reviewer [from 18th c.]