From bogacz + -ka. First attested in 1561.[1][2]
- IPA(key): /bɔˈɡat͡ʂ.ka/
- Rhymes: -at͡ʂka
- Syllabification: bo‧gacz‧ka
bogaczka f (male equivalent bogacz)
- female equivalent of bogacz (“rich person; nabob”) (someone of great wealth)
- ^ Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “bogaczka”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
- ^ bogaczka in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
- bogaczka in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- bogaczka in Polish dictionaries at PWN