bokáim

Hungarian

Etymology

boka +‎ -im (possessive suffix)

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈbokaːjim]
• Hyphenation: bo‧ká‧im

Noun

bokáim

1. first-person singular multiple-possession possessive of boka

Declension

Inflection (stem in -a-, back harmony)
	singular	plural
nominative	—	bokáim
accusative	—	bokáimat
dative	—	bokáimnak
instrumental	—	bokáimmal
causal-final	—	bokáimért
translative	—	bokáimmá
terminative	—	bokáimig
essive-formal	—	bokáimként
essive-modal	—	bokáimul
inessive	—	bokáimban
superessive	—	bokáimon
adessive	—	bokáimnál
illative	—	bokáimba
sublative	—	bokáimra
allative	—	bokáimhoz
elative	—	bokáimból
delative	—	bokáimról
ablative	—	bokáimtól
non-attributive possessive - singular	—	bokáimé
non-attributive possessive - plural	—	bokáiméi