buitenstaander

Dutch

Etymology

Compound of buiten +‎ staander.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈbœy̯.tə(n)ˌstaːn.dər/

• Audio

  (file)

• Hyphenation: bui‧ten‧staan‧der

Noun

buitenstaander m (plural buitenstaanders, diminutive buitenstaandertje n)

1. An outsider.

   Voor een buitenstaander is deze tekst niet te begrijpen.

   This text is incomprehensible to an outsider.

Antonyms

• bekende

Descendants

• Afrikaans: buitestaander
• → West Frisian: bûtenstanner (calque)

See also

• derde