buluş

Turkish

Etymology

Equivalent to bul- +‎ -uş.

Noun

buluş (definite accusative buluşu, plural buluşlar)

1. finding, discovery
2. invention

   Synonym: icat

Declension

Inflection
Nominative	buluş
Definite accusative	buluşu
	Singular	Plural
Nominative	buluş	buluşlar
Definite accusative	buluşu	buluşları
Dative	buluşa	buluşlara
Locative	buluşta	buluşlarda
Ablative	buluştan	buluşlardan
Genitive	buluşun	buluşların