Italian

edit

Etymology

edit

Verb-object compound, composed of butta (to throw) +‎ fuoco (fire).

Pronunciation

edit
  • IPA(key): /ˌbut.taˈfwɔ.ko/[1]
  • Rhymes: -ɔko
  • Hyphenation: but‧ta‧fuò‧co

Noun

edit

buttafuoco m (plural buttafuochi)

  1. (historical) linstock (staff for lighting a cannon)
    Synonym: lancetta

References

edit
  1. ^ buttafuoco in Dizionario Italiano Olivetti, Olivetti Media Communication