célom
See also: celom
Hungarian edit
Etymology edit
cél + -om (possessive suffix)
Pronunciation edit
Noun edit
célom
- first-person singular single-possession possessive of cél
Declension edit
Inflection (stem in -a-, back harmony) | ||
---|---|---|
singular | plural | |
nominative | célom | — |
accusative | célomat | — |
dative | célomnak | — |
instrumental | célommal | — |
causal-final | célomért | — |
translative | célommá | — |
terminative | célomig | — |
essive-formal | célomként | — |
essive-modal | célomul | — |
inessive | célomban | — |
superessive | célomon | — |
adessive | célomnál | — |
illative | célomba | — |
sublative | célomra | — |
allative | célomhoz | — |
elative | célomból | — |
delative | célomról | — |
ablative | célomtól | — |
non-attributive possessive - singular |
célomé | — |
non-attributive possessive - plural |
céloméi | — |