cüretkâr

Turkish

Etymology

From cüret +‎ -kâr, from Ottoman Turkish جرأت (boldness, courage), from Arabic جُرْأَة (jurʔa).

Pronunciation

• IPA^(key): /dʒy.ɾet.caːɾ/

Adjective

cüretkâr

1. daring, bold
2. insolent, arrogant

Declension

predicative forms of cüretkâr

present tense
	positive, declarative	positive, interrogative	negative, declarative	negative, interrogative
ben (I am)	cüretkârım	cüretkâr mıyım?	cüretkâr değilim	cüretkâr değil miyim?
sen (you are)	cüretkârsın	cüretkâr mısın?	cüretkâr değilsin	cüretkâr değil misin?
o (he/she/it is)	cüretkâr / cüretkârdır	cüretkâr mı?	cüretkâr değil	cüretkâr değil mi?
biz (we are)	cüretkârız	cüretkâr mıyız?	cüretkâr değiliz	cüretkâr değil miyiz?
siz (you are)	cüretkârsınız	cüretkâr mısınız?	cüretkâr değilsiniz	cüretkâr değil misiniz?
onlar (they are)	cüretkâr(lar)	cüretkâr(lar) mı?	cüretkâr değil(ler)	cüretkâr değiller mi?
past tense
	positive, declarative	positive, interrogative	negative, declarative	negative, interrogative
ben (I was)	cüretkârdım	cüretkâr mıydım?	cüretkâr değildim	cüretkâr değil miydim?
sen (you were)	cüretkârdın	cüretkâr mıydın?	cüretkâr değildin	cüretkâr değil miydin?
o (he/she/it was)	cüretkârdı	cüretkâr mıydı?	cüretkâr değildi	cüretkâr değil miydi?
biz (we were)	cüretkârdık	cüretkâr mıydık?	cüretkâr değildik	cüretkâr değil miydik?
siz (you were)	cüretkârdınız	cüretkâr mıydınız?	cüretkâr değildiniz	cüretkâr değil miydiniz?
onlar (they were)	cüretkârdılar	cüretkâr mıydılar?	cüretkâr değildi(ler) / değillerdi	cüretkâr değil miydiler?
indirect past
	positive, declarative	positive, interrogative	negative, declarative	negative, interrogative
ben (I was)	cüretkârmışım	cüretkâr mıymışım?	cüretkâr değilmişim	cüretkâr değil miymişim?
sen (you were)	cüretkârmışsın	cüretkâr mıymışsın?	cüretkâr değilmişsin	cüretkâr değil miymişsin?
o (he/she/it was)	cüretkârmış	cüretkâr mıymış?	cüretkâr değilmiş	cüretkâr değil miymiş?
biz (we were)	cüretkârmışız	cüretkâr mıymışız?	cüretkâr değilmişiz	cüretkâr değil miymişiz?
siz (you were)	cüretkârmışsınız	cüretkâr mıymışsınız?	cüretkâr değilmişsiniz	cüretkâr değil miymişsiniz?
onlar (they were)	cüretkârmışlar	cüretkâr mıymışlar?	cüretkâr değilmiş(ler) / değillermiş	cüretkâr değil miymişler?
conditional
	positive, declarative	positive, interrogative	negative, declarative	negative, interrogative
ben (if I)	cüretkârsam	cüretkâr mıysam?	cüretkâr değilsem	cüretkâr değil miysem?
sen (if you)	cüretkârsan	cüretkâr mıysan?	cüretkâr değilsen	cüretkâr değil miysen?
o (if he/she/it)	cüretkârsa	cüretkâr mıysa?	cüretkâr değilse	cüretkâr değil miyse?
biz (if we)	cüretkârsak	cüretkâr mıysak?	cüretkâr değilsek	cüretkâr değil miysek?
siz (if you)	cüretkârsanız	cüretkâr mıysanız?	cüretkâr değilseniz	cüretkâr değil miyseniz?
onlar (if they)	cüretkârsalar	cüretkâr mıysalar?	cüretkâr değilseler / değillerse	cüretkâr değil miyseler?

Derived terms

• cüretkârlık

Further reading

• “cüretkâr”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu