Wiktionary

całkowity

Polish

edit

Etymology

edit

From całkiem +‎ -owity, where całkiem is understood to be the instrumental singular of całek.[1][2] First attested in 1644.[3] Compare Silesian cołkowity and Masurian cáłkoziti.

Pronunciation

edit
  • IPA(key): /t͡saw.kɔˈvi.tɨ/
  • (Middle Polish) IPA(key): /t͡sɒɫ.kɔˈvi.tɨ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -itɨ
  • Syllabification: cał‧ko‧wi‧ty

Adjective

edit

całkowity (not comparable, derived adverb całkowicie)

  1. total, entire, complete (encompassing without exception all of something)

Declension

edit
Declension of całkowity (hard)
singular plural
masculine animate masculine inanimate feminine neuter virile (= masculine personal) non-virile
nominative całkowity całkowita całkowite całkowici całkowite
genitive całkowitego całkowitej całkowitego całkowitych
dative całkowitemu całkowitej całkowitemu całkowitym
accusative całkowitego całkowity całkowitą całkowite całkowitych całkowite
instrumental całkowitym całkowitą całkowitym całkowitymi
locative całkowitym całkowitej całkowitym całkowitych

Derived terms

edit
nouns

References

edit
  1. ^ Boryś, Wiesław (2005) “całkiem”, in Słownik etymologiczny języka polskiego (in Polish), Kraków: Wydawnictwo Literackie, →ISBN
  2. ^ Bańkowski, Andrzej (2000) “całkowity”, in Etymologiczny słownik języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish)
  3. ^ Grzegorz Knapski (1644) “całkowity”, in Thesavri Polonolatinograeci Gregorii Cnapii (in Polish), Cracoviae: Sumptu & Typis Francisci Caesarij

Further reading

edit
Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=całkowity&oldid=80722664"