campicolus
Latin
editEtymology
editFrom campus (“plain, field”) + colō (“to inhabit”).
Pronunciation
edit- (Classical Latin) IPA(key): /kamˈpi.ko.lus/, [kämˈpɪkɔɫ̪ʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /kamˈpi.ko.lus/, [kämˈpiːkolus]
Adjective
editcampicolus (feminine campicola, neuter campicolum); first/second-declension adjective
Usage notes
edit- Used almost exclusively as a taxonomic epithet and thus not normally in inflected forms other than the nominative singular.
Declension
editFirst/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | campicolus | campicola | campicolum | campicolī | campicolae | campicola | |
Genitive | campicolī | campicolae | campicolī | campicolōrum | campicolārum | campicolōrum | |
Dative | campicolō | campicolō | campicolīs | ||||
Accusative | campicolum | campicolam | campicolum | campicolōs | campicolās | campicola | |
Ablative | campicolō | campicolā | campicolō | campicolīs | |||
Vocative | campicole | campicola | campicolum | campicolī | campicolae | campicola |