caniyane

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish جانیانه, from Arabic جَانٍ (jānin) and Persian ـانه (-âne, forms adjectives from nouns).

Adjective

caniyane

1. (archaic) criminal

   Synonym: canice

   • 1934 July 31, “Viyana Suikastı [Vienna plot]”, in İzmir Postası, Izmir:

     M. Dolfüs'ün caniyane bir suikaste maruz kalarak ölüşü karşısında yerli ve yabancı gazetelerin mütaleaları hemen, hemen birleşiyor demektir.

     (please add an English translation of this quotation)

References

• Çağbayır, Yaşar (2007) “caniyane”, in Ötüken Türkçe Sözlük (in Turkish), volume 1, Istanbul: Ötüken Neşriyat, page 755
• Avery, Robert et al., editors (2013), The Redhouse Dictionary Turkish/Ottoman English, 21st edition, Istanbul: Sev Yayıncılık, →ISBN