caurinus
Latin
editEtymology
editFrom caurus (“the northwestern wind”) + -īnus.
Pronunciation
edit- (Classical Latin) IPA(key): /kau̯ˈriː.nus/, [käu̯ˈriːnʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /kau̯ˈri.nus/, [käu̯ˈriːnus]
Adjective
editcaurīnus (feminine caurīna, neuter caurīnum); first/second-declension adjective
- of the northwestern wind
Declension
editFirst/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | caurīnus | caurīna | caurīnum | caurīnī | caurīnae | caurīna | |
Genitive | caurīnī | caurīnae | caurīnī | caurīnōrum | caurīnārum | caurīnōrum | |
Dative | caurīnō | caurīnō | caurīnīs | ||||
Accusative | caurīnum | caurīnam | caurīnum | caurīnōs | caurīnās | caurīna | |
Ablative | caurīnō | caurīnā | caurīnō | caurīnīs | |||
Vocative | caurīne | caurīna | caurīnum | caurīnī | caurīnae | caurīna |
References
edit- “caurinus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- caurinus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.