cechmistrz

Polish

Etymology

Borrowed from Middle High German zëch-meister. By surface analysis, cech +‎ mistrz. Compare Czech cechmistr.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈt͡sɛx.mistʂ/
• Rhymes: -ɛxmistʂ
• Syllabification: cech‧mistrz

Noun

cechmistrz m pers

1. (historical) guildmaster (leader of a guild)

Declension

Declension of cechmistrz

	singular	plural
nominative	cechmistrz	cechmistrze/cechmistrzowie
genitive	cechmistrza	cechmistrzy
dative	cechmistrzowi	cechmistrzom
accusative	cechmistrza	cechmistrzy
instrumental	cechmistrzem	cechmistrzami
locative	cechmistrzu	cechmistrzach
vocative	cechmistrzu	cechmistrze/cechmistrzowie

Further reading

• cechmistrz in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• cechmistrz in Polish dictionaries at PWN