celatus
Latin
editEtymology
editPerfect passive participle of cēlō.
Participle
editcēlātus (feminine cēlāta, neuter cēlātum); first/second-declension participle
Declension
editFirst/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | cēlātus | cēlāta | cēlātum | cēlātī | cēlātae | cēlāta | |
Genitive | cēlātī | cēlātae | cēlātī | cēlātōrum | cēlātārum | cēlātōrum | |
Dative | cēlātō | cēlātō | cēlātīs | ||||
Accusative | cēlātum | cēlātam | cēlātum | cēlātōs | cēlātās | cēlāta | |
Ablative | cēlātō | cēlātā | cēlātō | cēlātīs | |||
Vocative | cēlāte | cēlāta | cēlātum | cēlātī | cēlātae | cēlāta |
References
edit- “celatus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers